در این مقاله می خوانیم : 

مقدمه

انواع اختلالات ارتباطی در کودکان

علائم اختلالات ارتباط

علل

تشخیص

درمان اختلالات ارتباط

نتیجه گیری

سوالات متداول

مقدمه

اختلالات ارتباط  شامل کمبود ها در زبان، گفتار و ارتباط می شود.
گفتار ، تولید بیانگر صداهاست و شامل شمرده صحبت کردن،فصاحت،آوا، و کیفیت طنین می شود.
زبان شکل، کارکرد و استفاده از سیستم رایج نماد ها را به شیوه قانونمند برای ارتباط شامل می شود.


ارتباط، هرگونه رفتار کلامی یا غیر کلامی را که بر رفتار، عقاید یا نگرش های فرد دیگر تاثیر بگذارد، دربرمیگیرد.
شدت علائم اختلالات ارتباطی معمولا می تواند در طیفی از اختلالات خفیف تا عمیق تر باشد.
بسیار مهم است که بین اختلال در گفتار و اختلال در زبان تمایز قائل شویم ؛ زیرا ریشه های متفاوت دارند به درمان‌های متفاوتی نیازمند هستند.


گفتار عبارت است از تولید اصوات جهت رساندن منظور .
زبان عبارت است از از شکل و عملکرد و استفاده از سیستم قراردادی سمبل ها به شیوه قانونمند برای برقراری ارتباط .
ارتباط شامل هرگونه رفتار کلامی و غیرکلامی چه عمدی و غیرعمدی است که بر رفتار ، افکار و ایده ها یا نگرش های یک فرد دیگر تاثیر می گذارد .
اختلال آواهای گفتاری اختلالی است که در تولید گفتار یا صدا اثر میگذارد .
اختلال زبان اختلالی است که به تنهایی و بدون حضور اختلالات دیگر مثلاً ناشنوایی ، معلولیت ذهنی ، اختلالات حرکتی و یا اختلالات شخصیتی وجود دارد. 

اختلال زبان نقض یا رشد ناقص در درک یا استفاده از سیستم شفاهی ، کتبی و سایر ویژگی های زبان است.

 

انواع اختلالات ارتباطی در کودکان

  1. اختلالات زبان
  2. اختلال صدای گفتار
  3. اختلال فصاحت با شروع کودکی (لکنت زبان)
  4. اختلال ارتباط اجتماعی
  5. اختلال ارتباط نامشخص

علائم اختلالات ارتباط

اختلالات ارتباط انواع مختلفی دارند. با وجود تفاوت در انواع ، اکثر آنها علائم مشترکی در ارتباط کلامی و غیرکلامی دارند که مشکلاتی را در زمینه های زیر ایجاد می کند:

  • درک زبان
  • گفتار
  • نشانه های اجتماعی
  • حالات چهره
  • فهم اشارات
  • ادراک عاطفی

 

علل اختلالات ارتباطی

هیچ علت قطعی برای اختلالات ارتباطی وجود ندارد. با این حال، عوامل ژنتیکی و عوامل موثر بر رشد مغز در دوره اولیه رشد، می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند.

اختلالات ارتباط

تشخیص اختلالات ارتباط

برای تایید ابتلا به اختلالات ارتباطی (CD)، فرد باید معیارهای تشخیصی ذکر شده در نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) و سایر کتاب‌های طبقه‌بندی سلامت روان را داشته باشد.
اختلال ارتباط اجتماعی (عملی) (SCD) جدیدترین نوع اختلالات ارتباطی گنجانده شده در این راهنمای تشخیصی بود تا بین این اختلال ارتباطی جداگانه با مشکلات ارتباط اجتماعی و رفتارهای محدودکننده/تکراری مورد نیاز برای تشخیص بخشی از اختلال طیف اوتیسم (ASD) فعلی تمایز ایجاد شود.

درمان اختلالات ارتباط

بهترین درمان اختلالات ارتباط ، پیشگیری و مداخله زودهنگام است. پدر و مادر باید از توانایی های فرزند خود در هر سنی به خوبی آگاه باشند.

رشد گفتار و زبان در انسان به صورتی فشرده انجام می شود.

در طول سه سال اول زندگی، که مغز در حال رشد و بلوغ اولیه است، گفتار و زبان شکل می گیرد. برای رشد گفتار و زبان در نوزادان و کودکان خردسال “دوره بحرانی” وجود دارد. این به این معنی است که مغز در حال رشد، بهتر قادر به جذب یک زبان خواهد بود.

در طول روزهای ابتدایی کودک یاد می گیرد تا با گریه و آرامش با مراقب خود ارتباط برقرار سازد. نوزاد از همان زمان شروع به تشخیص صداها مهم در محیط اطراف خود می کند. صدای پدر یا مادر یا صدای دیگری می تواند برای کودک یک صدای مهم باشد.

 به عنوان مکانیزم گفتار (فک، لب ها و زبان) و صدای رشد یافته ، قادر به تولید صداهای کنترل شده است. در چند ماه اول زندگی آرام آرام کودک با ادای کلماتی تکراری پخته می شود. 

معمولاً درحدود 6 ماهگی، کودک یک سخن نا مفهوم تک هجایی را ادا می کند. مانند با، با … یا دا ، دا …  از این پس پر حرفی کودک آغاز می شود. کلماتی قاعدتاً بی معنا که اغلب دارای لحن و آهنگ گفتار انسان است. در پایان سال اول، بسیاری از کودکان توانایی گفتن چند کلمه ساده را دارند.

کودکان به احتمال زیاد از معنای اولین کلماتی که ادا می کنند به درستی اطلاع ندارند. اما به زودی قدرت آن را پیدا می کنند تا معنای کلمات را نیز دریابند.

 در 18 ماهگی، بسیاری از کودکان می توانند هشت تا ده کلمات را به راحتی بیان کنند. در 2 سالگی، بسیاری از کودکان می تواند کلمات را به جملاتی خام بدل سازند. 

در طول این دوره، کودکان به سرعت یاد بگیرند که کلمات نماد و یا نشان دهنده اشیاء، اعمال و افکار هستند. در این سن، آنها نیز به بازی وانمود کردن می پردازند . در سنین 3، 4، و 5، واژگان کودک به سرعت در حال افزایش است، و او کم کم قواعد زبان را به درستی فرا می گیرد.

اگر شما نگرانی و مشکلی در روند رشد گفتار و زبان کودک خود مشاهده می کنید، حتماً با دکتر خانواده خود صحبت کنید. 

در صورت بروز هر نوع مشکلی دکتر شما را به یک آسیب شناس گفتار و زبان آموزش دیده برای ارزیابی و درمان گفتار و زبان، صدا، میزان شنوایی یا اختلالات بلع راهنمایی می نماید.

نتیجه‌گیری

اختلالات ارتباطی در کودکان می‌توانند چالش‌های بزرگی را برای آنها و خانواده‌هایشان به وجود آورند. این اختلالات، که ممکن است به صورت مشکلات گفتاری، زبانی یا اجتماعی بروز کنند، تأثیرات گسترده‌ای بر رشد و توسعه کودک دارند. با این حال، تشخیص به موقع و مداخلات مناسب می‌توانند به بهبود وضعیت و کمک به کودکان در توسعه مهارت‌های ارتباطی آنها کمک کنند.

در این مقاله، ما به بررسی انواع اختلالات ارتباطی و علائم و نشانه‌های آنها پرداختیم. همچنین، نقش مهم والدین، معلمان و متخصصان در شناسایی و درمان این اختلالات را مورد تأکید قرار دادیم. با استفاده از رویکردهای درمانی مناسب مانند گفتاردرمانی، آموزش مهارت‌های اجتماعی، و پشتیبانی خانوادگی، کودکان می‌توانند بهبود قابل توجهی را تجربه کنند.

نکته کلیدی در مدیریت اختلالات ارتباطی، ایجاد یک محیط حمایتی و تشویق‌کننده برای کودک است. والدین و مراقبان باید با صبوری و همدلی به نیازهای کودکان پاسخ دهند و آنها را در مسیر بهبود همراهی کنند. همچنین، همکاری نزدیک با متخصصان و استفاده از راهکارهای علمی و مستند می‌تواند به تسریع روند بهبود کمک کند.

در پایان، باید تأکید کرد که هر کودک منحصر به فرد است و نیاز به توجه و حمایت فردی دارد. با توجه به تفاوت‌های فردی و نیازهای خاص هر کودک، مداخلات باید به‌طور دقیق و متناسب با شرایط او طراحی و اجرا شوند. به این ترتیب، کودکان می‌توانند مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کرده و به رشد و توسعه مطلوب دست یابند. امید است که با افزایش آگاهی و فهم بیشتر از این اختلالات، بتوانیم به کودکان کمک کنیم تا با اعتماد به نفس و توانمندی بیشتری در جامعه حضور یابند و ارتباطات موثرتری برقرار کنند.

سوالات متداول

  1. چه زمانی باید نگران اختلالات ارتباطی در کودکم باشم؟

    • اگر کودک شما تاخیر قابل توجهی در گفتار و زبان دارد، یا در تعاملات اجتماعی دچار مشکل است، بهتر است با یک متخصص مشورت کنید.
  2. آیا اختلالات ارتباطی قابل درمان هستند؟

    • بله، با تشخیص به موقع و استفاده از روش‌های درمانی مناسب، بسیاری از اختلالات ارتباطی قابل مدیریت و بهبود هستند.
  3. چگونه می‌توانم به کودکم در بهبود مهارت‌های ارتباطی کمک کنم؟

    • ارائه حمایت عاطفی، تشویق به تمرین‌های گفتاری و زبانی، و همکاری با متخصصان گفتاردرمانی می‌تواند به بهبود مهارت‌های ارتباطی کودکتان کمک کند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *